Te dua thot' pranvera qe lulezon.
Te dua thot' dhe vera qe kalteron.
I bardhi mengjes, i dites qe pres
Te dua thot' dhe une e pershendes.

Te dua, por kjo fjale s'qenka gjithshka,
Se koha jone cel rruge me te medha.
Kjo toke tani, nga une e nga ti,
Kerkoka me te madhen, o dashuri.

Ne sy mbajme diellin qe na ndrit atdheu
Dhe ne cdo hap, kjo lumturi.
Dhe ne rendim ku na do atdheu
I shtrenjti yne, i bukuri.

Eja te ecim krah per krahe,
Se koha jone qe na mesoi
Na do ne udhet e medha
Rini e bukura moj.

Ne sy mbajme diellin qe na ndrit atdheu
Dhe ne cdo hap, kjo lumturi.

Te dua thote pranvera qe kalteron.
Te dua thot' dhe vera dhe yjet afron.
Dhe vjeshta e arte kujtimet na zgjon
Dhe dimri hedh argjendin qe na praron.

Te dua, por kjo fjale s'qenka gjithshka
Se koha jone...