Ajo si dritë e bardhë mes reve
Që shëndrin nëpër qiell
Me zjarrin e saj ajo shkrinë dhe akujt
Që s’i shkrinë dot as ky diell.

Ajo nuk flet, ajo vec hesht
S’ka forcë te qesh por buzëqesh
Kur ajo ambël natën fle
Flenë yjet, deti, qielli me re

Në net’ e bukra e pa zhurmë,
Ti mu m’ëndërro

Më rrëmbej me zjarrin që digjet në sytë e tu
Sytë e tu
Kur m’shohin mu
Sytë e tu

Unë s’e di çfarë shije ka sot grimi
Që është fshirë, e lagë me lot
I ngrirë është në fytyrën e saj gëzimi
Dhe unë pikëllimin e ndjej sot

Ajo nuk flet, ajo vec hesht
S’ka forcë te qesh por buzëqesh
Kur ajo ambël natën fle
Flenë yjet, deti, qielli me re

Në net’ e bukra e pa zhurmë,
Ti mu m’ëndërro

Më rrëmbej me zjarrin që digjet në sytë e tu
Sytë e tu
Kur m’shohin mu
Sytë e tu
Në Sytë e Tu