Në haremin tënd
ka shumë bukuroshe
që ëndërrojnë të zbusin
kafshën tënde joshëse.

Në haremin tënd
disa kanë thyer kokën
kur nën puthjet e tua
mendonin se kishin në duar gjithë botën.

E unë
sa torollakellakellakellake jam
kur mendoj,
se me mua zemra jote do të ndryshojë.
E unë
sa torollakellakellakellake jam
e sheh pra, prapë në grackën tënde paskam rënë.

Në haremin tënd
mërzia t’tërheq prej hunde
ç’do shqisë tënden ajo e njeh
provoje ta heqësh po deshe
shkunde, shkunde.

Se në haremin tënd
të pret vetëm vetmia
sa herë krahëhapur ta hap derën dhe të thotë:
«Mirëseserdhe shpirt o te shpia».

E unë
sa torollakellakellakellake jam
kur mendoj
të të dua, të të ndreq e të të shpëtoj.
E unë
sa torollakellakellakellake jam
kur mendoj
të të ndreq, të të dua e të të shëroj.

E unë,
aq torollakellakellakellake jo më nuk jam
s’do mendoj, s’do të të shpëtoj
s’do të të ndreq e s’do të të dua
por tek vetmia jote do t’dërgoj.