Hej diell e hë shpritë kalj ndal kosovë ku kam le ku e rrita së pari shtatin e këto të roje derdha gjakun Pina ujë e kësaj toke bashkë me lot o nalës loke.
O oh nëna loke,
oh nëna loke,
me përkuni e mi këndoj more do këngë gjumi biri pa çurat ma lë pranë pushke dhe shpatën mi përkdhel o faqe duar ma loj kokën me flamur E shqipën o dy krenore,
mer gjumë nëna shqiptare si mos vdek shpir për këtë dhe sot ke vdek si mam me O arritash datin,
arritin ku prej gurit o si vj dritë mi dha flamuri se si vihet o te liria rrugë mësoj frenjia se qysh duhet derdhur në gjak kështu me mësoj babqyshin O oh biri im,
o biri imos dhimbjet për këto të troje,
për këto shkrepa shi çon birë në rrudha të bollit,
kemi mësu gjitha rrugët e malit.
Amanet i paska thënë.
Amanet prisin e bardhë.
Kush tenton me shkel kë o mos b kush e o ha me dhë Amen.