Ja floku i bores u ul mbi qerpik
dhe ne vese u kthye menjehere
Nje krah dallendyshe ne zemer troket
dhe dimrin e kthen ne pranvere

Kjo pranvere e jetes sec ka nje sekret
qe portat i cel ne cdo stine
Se drite i jep syrit zemres kur i flet
agim i diteve qe vijne

Dhe lulet dhe zoqte dhe vala ne breg
me duken plot drite e jete
Me flasin ne emer e s'di cili ze
i tyre o tendi do te jete

E para lule je ti dashuri
e bukur cel sa me shume
Une them pranveren e gjeta tek ty
ti thua e gjete tek une

I pyeta une syte e agimit te ri
i pyeta une stinet te tria
Sec eshte valle pranvera ma thoni ta di
me thane se eshte vete lumturia

Nga i gjithe lulezimi i natyres qe del
me i bukuri eshte emri njeri
Se ti moj pranvere cerdhen sot e ngre
me endrra zemre te tij

Kjo pranvere e jetes sec ka nje sekret
qe portat e cel ne c'do stine
se drite i jep syrit zemres kur i flet
agimi i diteve qe vine