Peme dhe rruge pa ngjyra
njerez me shume fytyra
qe qeshin rralle,
me sy te care dhe dhembe te bardhe,
ketu jetoj dhe une,
I strukur si majmun,
me shume frike se nje mik me ben armik.

Mure te gervishur, si pleq te bezdisur,
Nga ky bollek ky qyteterim i stisur,
ketu jetoj dhe une,
i fshehur pa shume mund,
mbi kete rrote te dhjere,
Dhe se ne fakt, nuk mban ere.

Ti po enderron, ndaj mendon se je i lire,
dhe po ngaterron dashurine me leverdine,
por...por nuk ka problem, per sa kohe...
te gjithe genjejne.

Dashnore te pamundur,
Si vrases te pergjumur,
qe perqafojne shume fatkeqe,
qe vrasin dhe me keq.

Ketu jetoj dhe une,
me zemer te fshehur,
me shpresen e te cmendurve,
qe ky show te marri fund.

Ti po enderron, ndaj mendon se je i lire,
dhe po ngaterron dashurine me leverdine,
por...por nuk ka problem, per sa kohe...
per sa kohe...
per sa kohe.

Ti po enderron,
ndaj mendon se je i lire,
dhe po ngaterron dashurine me leverdine,
por...por nuk ka problem, per sa kohe...
te gjithe genjejne.

(hahaha...te gjithe genjejne...
te gjithe genjejne...
te gjithe genjejne)