Pushimet mbaruan
sa hap e mbyll sytë
pas e lamë detin,
të madh dhe pakufi.

Kështjellat që ngrinim
ngadalë në breg,
dallgët që arrinin
dhe i rrëzonin shpejt.

Refreni:

Shkolla i hapi dyert,
na mblodhi përsëri,
njëri-tjetrin e takuam
me mall dhe dashuri.

Unë kujtimet e verës
s’i harroj asnjë çast
një guaskë deti ruaj
si thesar të rrallë.

II.

Zhurmën e detit
guaska më sjell pranë,
notin edhe gjurmët
që mbi rërë lamë.