Kush ma mori dritën,
kush ma mbushi zemrën vnerë?
Ah gurbec ti kopshëm mallkue lotë vje sjell përherë në u bsh fortë se kurri.
Vjen një ditë zemra leht djalin rrita bash molla.
Në gurbet tani shtret ah ky mall m i shkretë shpit zemrën mla pëlqet nipe mesi pash i rrit e pleqnia veç du i prit a ke mall malli i shkretë shpirti zemrën pëlqet nip Dhe mesi pasto i rrit e pleqnia veç tu i prit O
kush më mori dritën,
kush ma mbushi zë?
zemrën vë gërbet ti kofshë mallkue lotë dhembje sjell përherë zemra qan sa larg shkove në mendje pranë më rri edhe kur natës më merr gjumi foton tënde mbaj në ah ky mall mall i shk Ket shpirtin zemrën mam pëlqet nipe mesi pas i rrit e pleqnia veç du i prit a ke mall mall i shkretë shpirtin zemrën ma pëlqet nipe mesi pas i rrit e pleqnia veç tu i prit k mall Malli i shkretë shpirti zemrën lë pëlqet nipit bash i rrit e pleqnia veç du i prit