Dielli kur del,
s'mund me të dalë prej shtëpisë,
po është i mbel.
S'mund me të besu ty më shok po shumë po hyq tani tmerr kur po ter malli për ty m s'mund me dalë prej shtëpisë pa e sht s'mund me të b se ty mshat krejt shumë po hyq tani tmerr kur bë rreth malli për ty mer para se me flejt them un m o zot se kjo mendja j shum sende Këqija thotë fatin s'po me ndërru s'po mund jam b zemër ti je po thotë kush t'i ka mësu ty sendet e fleqta pse po shitesh kishin tashti diçka s'mund me kë si anën n se kta vet ke dashur me ik kështu që e kash ik tash E këtah,
e këtah,
e dielli kur del s'mund me të dalë prej shtëpisë,
pa ehti dal.
S'mund me të beshat krejt po shumë po keq tani tmerr kur bëhet dhe malle për m s'mund me dalë prej shtëpisë pa e sht s'mund me të beshat krej pi shumë po hy keq tani tmerr kur b hajde veç njëherë që jam tez vdek hajde tani bë çka të duash n rre E ta qej qysh duash bë traj se them që s'më vjen mend çdo ditë,
po s'du me pa veç edhe njëherë jam bërë hë se e kam dit unë ç don gjithë e kam dit unë ç don veç para impresionon materiali je si person e beson prej shpirtit e th më dhimbh kurr n me gjithk një si unë të jeem meriton ama e ke humb e ta shohon veç edhe njëherë me të pa me të qaf me ndejt dash veç edhe njëherë me ta mbajt dorën kur jem gatë veç edhe njëherë s'po lypi shumë veç një natë po e njëherë me tani zëin rehat dielli kur del s'mund me të dalë prej shtëpisë pa e shti në s'mund me të besi shumë po hyq tani tmerr kur të bëhet terr malle për m s'mund me dalë prej shtëpisë pa është i mb s'mund me të bes se ty mshat krejt po Shumë po ikesh tani tmerr kur bëhet terr dhe malli për ty merr.