Ty ndoshta nuk te shkoi ndermend
Se qielli rastesisht s'u mbyll
Se kjo debore qe shtroi kudo
Ne te vertete ka rene per ty

U projektua çdo kristal i saj
Ne qiell te madh diku
Dhe nuk pushoi se reni ajo
Gjersa i gjeti flok't e tu

Dhe ne mengjes i zbehte
Ai i plote hapej me madheri
Ndersa shetisnim ne te dy
Nen altruizmin e tij te hirte

(perseritet nga fillimi)

(dy here)
Qe ta shkundje ate me nje xhest
E shkujdesur krejt dhe gjithe gezim
Nje nate te tere qielli punoi
Ererat i kish ne krah't e tij

Ndersa shetisnim neÂ…
Â… ne te dy