Eci vetëm nëpër vende turma humbur dalë-ngadalë
Mjegull kam përpara midis reve nuk po shoh dot larg
Koha po kalon e duket se nga këtu jo nuk po dal
Kohën dua ta ndal

Mbyllur në mendime se një ditë unë prap do ta fitoj
Atë çfarë kam humbur, kurrë më nuk do ta lëshoj
Edhe pse nuk di me çfarë e si t’ja nis e ku dua të dal
Koha duket ka ndal

E sotmja u bë dje e nesër po jetoj
Por kokën prapa mbaj se dot s’e lë të shkojë
Përpara kam veç kohën që kalon më shpejt se ç’vjen
E prap mua këtu më gjen

Iku edhe një natë pa gjumë e drita prap me ditën vjen
Më me natën plot rrëmujë e zhurma punë s’dua të kem
Do s’do kur pa njerëz je, ndihesh si në faj
Mendjen duhet ta ndaj

E sotmja u bë dje e nesër po jetoj
Por kokën prapa mbaj se dot s’e lë të shkojë
Përpara kam veç kohën që kalon më shpejt se ç’vjen

E sotmja u bë dje e nesër po jetoj
Por kokën prapa mbaj se dot s’e lë të shkojë
Përpara kam veç kohën që kalon më shpejt se ç’vjen
E prap mua këtu më gjen

Vjen prap nata vetëm jam por me njeri s’dua të flas
Rri që rri do ulem, do mundohem t’shkruaj nja dy fjalë
Se çfarë kam ndërmend as vetë s’e di por diçka ka me dal
Kohën s’munda ta ndal