Në zemrat e tona kush jeton i gjallë.
Ata që me gjak shkruajnë më të mirën fjalë rreth një flamuri.
Ata që vetohen kur të përmendet liria,
të parët
kujtohen.
Kështu e kujton nëna.
Më të mirin djalë u kë fort i urtë bre.
U enë pa fjalë.
E me babë të vet muhabet du i bërë.
I tha çfarë po folim?
Tha oj nënë kurrgjë.
Po zemra
e nënës po e sheh që sa mirë fol evlat me nënën.
Kallëzo o birë oj nënëë po nisna në
Shqipë se burra si na është kalyp kjo tokë.
Hajt hajlikoftë o.
Driçka me të thënë hallall të qoftë xhini i birës që ta kam dhënë.
Në dasmën e parë pruna nusen
te shtëpia.
Me dasmën e dytë nënë po vjen liria.
Më prito oj nënë se
vijka pranvera se nuk doohet
o shkau te dera.
Ka shqiponja lart
nëpër maja o ik dushmon se kërcet moraja.

Terri në reçak ja mor anën dritës.
Po trimi roje bashkë me djemt e shqipës.
Betejat rrepta do të na b kjo verë.
O veç le të na vijnë se krejt kena
derë.
Kënga je hënë këto male e shkrepa.
Marshin e lirisë po e këndon Sadik Bega.
Prej Ferizaj po nis për shtime se kurrë
ka me huaj s'ka me shkel nerodime.
E prej zonit s'ndëna edhe me ditur që vreni me i
varrë se vjen gjen nëna.
Sado i madh të jeq tegu e mali.
E din zemra nënës se ku i prehet djali.
Unë që në Kosovë m nuk është armiku e kurrë mos
thuajnë pse më shkoi Sadiku dilna të jezer zersëmer frymë nëna ime e bash aty ke me ndi frymën time.
Më prit oj nënë se vijka pranvera se
nuk durohet o shkau te dera.
Ku kaushonja lart nëpër maja o pik dushmon
se kër.
O jë

pritoj nënë se vika pranvera se nuk durohet.
Shkut
dera ku shqiponja lart nëpër maja oik
dushmon kër Murdja