Ohoo-o-o… Ohoo-o-o…
Ohoo-o-o…Ohoo-o-o-ho.

Po pyt shpata, heu e Skendërbeut,
"Ç’ësht’ tuj bamun…", heu thot’ "Iliria?",
Po i kreh’ flokët, flokt’ e bardha,
Athu ka mor kun djem Shqipëria?
A ka mbetun kun mor gjaku i Fishtes?
A dallg’zon kun mi kët’ dhe?
I Azemit e i Shote Galicës?
E i t’madhit heu Skendërbe…

O mlidhnu djem more u vraftë buka,
O si në kohën more të Dovletit,
O veç njiher’, t’ju shoh t’bashkuar,
O n’mos u dhança, o ujt e detit.

O në e lashi ju atdheun n’kët’ dit’,
Nji faq’e dheut farën e u shoft’,
Mallkim do bjer’, mi ju e mi t'bijte,
O dhe’u hapt’ e u muloftë.

Ohoo-o-o… Ohoo-o-o…
Ohoo-o-o…Ohoo-o-o-ho.

O shqiptar, Naimin a e kujtoni?
E Migjenin që lakmonte dritën,
Gjak i tyre a u rrjedh tek thoni?
Ç’prej kur vdiqën ma nuk doli dritë.

Vall’ ku e keni ju at’ trimërinë?
Ju që për të tjer’ asgjë s’kurseni,
Që lavdrohni aq në përëndinë,
Dridhne iher tregoni se kush jeni.

O mlidhnu djem more u vraftë buka,
O si në kohën more të Dovletit,
O veç njiher’, t’ju shoh t’bashkuar,
O n’mos u dhança, o ujt e detit.

O në e lashi ju atdheun n’kët’ dit’,
Nji faq’e dheut farën e u shoft’,
Mallkim do bjer’, mi ju e mi t'bijte,,
O dhe’u hapt’ e u muloftë.

Ohoo-o-o-o-o…