N'kroje t'shpirtit, kur buron,
ti rrjedh kaltër, e nuk shterron,
të lakmojnë, shtatë ylbera,
ty t'përkulen valle tjera.

Këmba tokën dridhë e shpon,
dora qiellit lajm i qon,
si vetëtima shkon e vjen,
n'kupë të qiellit
vallja shqiptare kur shpërthen...

[ref. 2x]
Valle ti moj, rrënjët ndër male,
degët shtrirë ke, mbi oqeane,
ngado shfaqesh, ti n'ato vende,
toka vlon nën këmbën tënde.

N'lumenjtë e shpirtit, ti kur rrjedh,
në çdo zemër sjell pranverë,
ballit vesa, kur shkëlqen,
trupit zjarri na shpërthen...

Këmba tokën dridhë e shpon,
dora qiellit lajm i qon,
si vetëtima shkon e vjen,
n'kupë të qiellit
vallja shqiptare kur shpërthen...

[ref. 2x]
Valle ti moj, rrënjët ndër male,
degët shtrirë ke, mbi oqeane,
ngado shfaqesh, ti n'ato vende,
toka vlon nën këmbën tënde.

[ref. 2x]
Valle ti moj, rrënjët ndër male,
degët shtrirë ke, mbi oqeane,
ngado shfaqesh, ti n'ato vende,
toka vlon nën këmbën tënde.