Kur pata nji lule t’bukur
Thashë se do ta kem përher.
Iku fluturoi si flutur
Edhe s’mujta me i marr erë.
Lulen n’dorë unë kur e pata
Kimetin nuk ia dita.
Vaj sa shpejt na u ngrys nata
Unë këtë gja nuk e prita.
Lulja prej dorës ç’më ra
Unë nga gjumi u zgjova.
Më la të shkretë si gur varri
Dhe nga mendja shkallova.
Unë prej lules s’kam t’largu’
Si asht gjithë kjo dashuni
Dhe sa vjen duke u shtu’
Merre kupën edhe pi.
Dy herë leva n’Elbasan
Njofta lulen e vërtetë.
Pije Myzyr si t’kam thanë
Kjo është jeta e vërtetë.