Ti moj Gjirokastra nënë
të mbeti buza në këngë
e moj zonja me pen e mëndë
me kobure të ergjëndtë

S'duroj dot moj Gjirokastër
qaj me lot

Malet rreth të rrinë kurorë
vellon e hedhur me borë
Zoti vetë ishte skluptorë
e të skaliti me dorë

S'duroj dot moj Gjirokastër
qaj me lot

Ti më puth më the mirëserdhe
leht kokën më përkëdhele
syte me lotë mi mallëngjeve
më thua bijë këtu leve

S'duroj dot moj Gjirokastër
qaj me lot

E bukur e larë në hënë
për ty do shkrihem në këngë
e moj nënë e bukur moj nënë
shqiponjë e gdhëndur në shkëmbë

S'duroj dot moj Gjirokastër
qaj me lot

Kur këndoj për ty moj nënë
bashkohen brezat në këngë
yjet tundenë në djepe
vijnë në gjynjë e të thonë lepe

S'duroj dot moj Gjirokastër
qaj me lot