pa pretendime ndjenja të fikën deri na gill
s'ka fjalë të tepërt zemra që hesht premtimet mës kërkon se është
iluzion Skena ndriçon hëna të shtrëngon nga unë çkërkon
ritmin e ndjek mendimet s'kam vend
trupi flet vetë elektrizon është veç një lojë dy s'jan njësoj si herë e mar lirinë
e kërkoj Transformohem
si një feniks që ngrihet e rrindëton.
Forca
ime drit brenda zjarrit.
Qiellin
perëndon Zot të ndëroj,
të krijoj.
Me pasionin
tim frymoj imagjinoj.
Ritmin
e ndj mendimet s'kam vend trupi flet vetë
elektrizon është veç një lojë dy herë sija njësor si e

H ritmin e ndjek
mendimet kam vend trupi flet vet elektrizon
veç një lojë dyje s'jan njësoj si
erëm
e ndjer mendime s'kanë vend trupi flet elektrizon është
veç një lojë pyetja si edhe
m lirinë e kërkoj