Nën dritën e qirinjve,
ne të dy vallëzonim bashkë.

Humbja unë në krahët e tu,
asnjë fjalë nuk flisnim dot.
Një gotë verë edhe në sy
dy pika lotë.

Ndarja ish gjithnjë aty
si errësirë na ndiqte pas.
Ajo shfaqej në gëzim
si kërcënim.

Ike larg
si një vegim.
Era tret
zërin tim.

Të gjithë qirinjtë
janë fikur tani
nuk ka flakë
që t'i ndezë më.
Zjarri brënda meje djeg
të qetë nuk më le.