"Strofa 1"

Ti erdhe krejt ashtu papritur,
akoma atë çast unë e kujtoj,
dhe hyre brënda pa trokitur,
nuk prite të të ftoj.

Deri at'her se kisha ditur,
si mund të jetë e para dashuri,
dhe thash ajo që s'ka trokitur,
patjetër ishe ti.

Më rrahu zemra si e çmendur si e marrë,
të futa shpejt në gjoksin tim, se ishe dashuri e parë.

"Refreni"

Të parën dashuri, gjith njerëzit e kujtojn,
por ësht vërtet çudi, përse nuk përfundojn,
me mijra dashuri, provojn njerëzit në jet,
por mbetesh vetëm ti, gënjeshtër e vërtet.

Në qindra dashuri, të gjitha janë njësoj,
e para mbetesh ti, prandaj nuk të harroj,
në mijra dashuri, provojn njerëzit në jet,
por mbetesh vetëm ti, gënjeshtër e vërtet.

"Strofa II"

Me zemrat si binjak të lidhur,
krejt të shkujdesur ramë të dy në gjumë,
deri at'her se kishim ditur,
se ëndrrat kanë një fund.

Pa pritur zuri të fryjë era,
dhe i rrëzoi gjethet nji nga nji,
se jeta s'ka vetëm pranvera,
por ka dhe vjesht me shi.

Dhe iluzionet nëpër ëndrra u shpërndanë,
kështu mbaroi kjo histori, kështu papritur ne u ndamë.