Koha sot për ty ndal.
S’po mbaron ky acar.
Si qelq zemra ime,
U thye dalëngadalë.

Se sot ky shi t’vërtetën thotë.
A po e shuan dashnin’ tonë?
Nëse një ditë do të takoj,
Asgjë s’do jetë më njësoj.
...
Ti udhëtar që nuk u ktheve.
Ma rikthe zemrën që rrëmbeve,
Në stacion të dashurisë sonë.

Dhe pse i pafe,
Ti m’u rrëfeje.
Përdore zemrën dhe gënjeje
Në stacion të dashurisë sonë,
Që sot nuk ekziston.
...
Në një telajo pikturoj,
Një dashuri që përfundoi.
Adresa nuk lamë,
As fjalë jo nuk thamë,
E rolet i ndamë.

Se sot ky shi t’vërtetën thotë.
A po e shuan dashnin’ tonë?
Nëse një ditë do të takoj.
Asgjë s’do jetë më njësoj.
...
Ti udhëtar që nuk u ktheve.
Ma rikthe zemrën që rrëmbeve,
Në stacion të dashurisë sonë.

Dhe pse i pafe,
Ti m’u rrëfeje.
Përdore zemrën dhe gënjeje
Në stacion të dashurisë sonë,
Që sot nuk ekziston.
...
Nuk ekziston…
Nuk ekziston…
Ti udhëtar. Ti udhëtar.
Kthema ti zemrën, që ma ke marrë.
Në stacion të dashurisë sonë,
Që sot nuk ekziston.