Çfarë t'i them unë, Vlorës sime, Labërisë me ligjërime?! Me gjak shpirti pikë-pikë mpiks gjerdanin Poetik!

Shtëpia jote mund ta zëvendësojë botën, por bota kurrë shtëpinë tënde.

Kur kthehesh tek shtëpia jote e vjetër, kupton se nuk kishe mall për shtëpinë e vjetër, por për fëmijërinë tënde.

Dashuria fillon në shtëpi: e para vjen familja, pastaj fshati apo qyteti yt.

Në atë shtëpi që të duan, rikthehesh.

O Sazan te kishe goje, edhe leter edhe boje, do t'shkruaje per Vloren time. Kushedi sesa vellime!

E dua vendin tim dhe kur ezani i Xhamisë e këmbana e Kishës ndëgjohen paralelisht.

{{ quote.lyrics }}