Unë marr frymë, por akull kam në shpirt
Unë kaloj, mbi humnera pabesish
Dhe ka gjithmonë një qetësi para stuhisë
Por këtë herë veten se braktis

Do qëndroj, do besoj, nuk bie më në gjunjë
Ngrihem vet, sonte idhujt janë në gjumë
Në errësirë, shikoj edhe më qartë
Qiellin prek, ëndërrat marrin flakë

Jetës dua ti marr më shumë
Jetës dua ti fal më shumë
Jetës dua ti marr më shumë
Jetës dua ti fal më shumë

Ref.
Se nuk kam frikë të rrëzohem
Nuk kam frikë të guxoj
Prap do provoj, prap do provoj
S'do ndaloj...

Un vrapoj, në çdo hap gjej premtime që zhgënjejn
Un shikoj silueta që s'njohin ndjenjë
Por prap qëndroj mes urrejtjes dhe zilisë
E asnjëherë unë veten se braktis

Jetës dua ti marr më shumë
Jetës dua ti fal më shumë
Jetës dua ti marr më shumë
Jetës dua ti fal më shumë

Ref.
Nuk kam frikë të rrëzohem
Nuk kam frikë të guxoj
Prap do provoj, prap do provoj
S'do ndaloj...