Pesh e rëndë,
dhimbja i ra.
Vajzë e vetme,
pa motër,
pa vëlla.
Katër vite plagë ju bën vajza të sëmurë tu pa nënën.
Ditë e natë e shkrini veten ndër spitale me i pështu jetën.
Dita e bardhë e zezë ju bë për nënë të vet.
Shpresa s'ka më.
Kjo sëmundje shumë e rëndë ja mori të shtrenjtën nënë.
E pikëlloi e veshin zi larg vendlindjes në Greqi.
Lum u bënë lotët e saj.
Tha o Zot forcë më mbaj.
Nuk kam kënd që më jep ngushëllim vetëm burrin e babën tim.

Fol moj zemër sot me lotë sa bsh me duket kjo botë pa ata që jetë më ka dhënë pa të shtrenjtën time nënë ku ta gajj fort që m më m më m bë zemra ime vetëm qon edhe gjaku po më qet lotë pa dashtin qam punë në këtë botë
Gjithë kujtimet mendim mbaj duke duem vesh dorave saj dukem kref me këngë në gojë kurrë prej dorën Nuk më lëshoj jetën mua krejt ma kushtoj.
Ditë nuk që s'më përqafoj.
Shpirtin tëndte me ma dhënë.
Bëi nze emra nanë.

A moj nënë,
a moj zemër,
sa jelishte yti emër.
S'kisha prit kaq shpejt me më lënë,
sa mungon të thërras prapë nënë.
Për mua ishe dritë në sy,
për ty isha i vetmi fëmijë.
Por pak shpejt na ra me të kisha nënë motër gjithçka.
Ajo sëmundje që të kaploj katër vite shumë të mundoj që ishn mos me të lë gjallë fort të lodhi ujallë.
Katër vjet e s'mund në shtëpi.
Dhimbje ndava nënë me ty.
Katër vjet nëpër spitale,
njëherë bekimin për mua s' ndale.
Sa herë th p sho oj bijëve njëherë gjumi në sy thsheh keq ju dënova babën të ty shumë u lodha s'munda nëna ashtu tu të pa kuza shkruan ty tu th sa herë të breka me këto duar tu me temperaturë Në top dorresh për ty u bë ishe jeta,
ishe nëna ajo fjalë që më përvelë kur më thoshe veç qetëson e kujtoj dhe atë moment kur unë solla djalin në jetë erdhe e me puth ball sa më ke gëzu tha me këtë djalë
E kur në jetë erdhi nipi i dytë,
tu gëzu zemrat,
qesh sytë.
Tash tha jam e mbushur plotë.
Faleminderit.
tha o zot Renato u rrit me ty i fal çdo ditë dashni kur të kujton dhe s'të she më e shoh sytë me lot i

Dhe nisi pyet për ty,
pse nuk vjen nëna në shtëpi.
Shumë për ty është për malluar që ke vdek s'mund me i tregu.
Shumë kujtime nënë me ty që i kaluam plot me dashni.
Të kishim nënë,
të kishim jetë.
Dashuria e vërtetë.

Kur she babi niset qaj lotët nënë nuk mund t'i mbaj zemrat me më dalë përjashtë isha mësu ju bashkë a moj nënë fort keq me shkoll ditë E fundit shumë lëngove.
S'pate forcë me thënë një fjalë.
Në prenin tim zemra tu

ndal të dol shpirti duke q të lash pa motër vëlla Zoti kështu e kish pa shkru nënë veç unë fëmijë me të kujtu.
Sa të marr fryme të jetoj vajza jote s'të harroj fytyrën tënde.
Sa të jem gjallë ka me puth në foto me mall.
Do të mbj sy,
djal e vajzë isha për ty.
A e imja e sht nënë se harroj sa herë më ke thënë.
S'është a djem me ke dalë mua nnë s qoftë hallall.
Kush shoh nënë parajs e qetë nusa zotit mja jetë.
Bashkë me mu dy një patu.
Sa të jem gjallë kem me të kujtu.