Heej mka marr malli e s’duroj ma
Malësin’ tëme dua me e pa
Dua me shkue en ato anë
Ku ma s’pari kam thirrë nanë

Ku atdheun e kam fe
Ku n’flamur burrat bajnë be
Ku pa hile asht' dashnia
Ku rrijnë bashkë o besa e burrnia

Sa të shkoj në atë Malësi
N’Koplik kafe kam me pi
Muhabet e qef sa don
Si malsort’ e kanë zakon

Reç e log du me i pa
Bukuritë që kush s’i ka
Shumë herë n’anderr më kanë dalë
Heej ato gshteja o mriza t’rradhe

Heej ujtë e Rrjodhit kjoft bekue
Se vet Zoti e ka veçue
Më parë ujë bjeshkë e rradhe
Gjithmonë pat o bjeshkar

Janë nije kang edhe kumon
Mblue me dhen kan kën gjiithmonë
Ato stane plot gjallni
Heej me jau pas o gjithkush lakmi

Atje n’Shkrel po dua me dal
N’Brushtull dhe n’Kurril me u ç’mall
N’rreth të hotnae me vjedh gasht
N’ato anë synin me e knaq

N’grykë të lugjeve n’atë nahije
N’Dragob t’Xhajve n’ato hije
Me pi uje n’ortek t’borës
Heej n’atë bjeshkë t’bukur n’Luj t’Zagores

Heej n’vat Kolgjekes me pushue
Njaty etjen kam me e shue
Me e knaq shpirtin dalë ngadalë
n’Vrith e n’Razem kam me dal

Djemtë e Shkrelit janë me za
N’daç per mëne e ndaç me i pa
Kur te Kisha janë bashkue
Edhe malet janë krenue

Heej me pa veten në Kastrat
Sa shumë zemra ka marak
Nat’ Bratosht, Goraj Budishtë
Bukur Zoti i ka qendis

Mbushet shpirti me freski
Me pi ujë te kroni i ri
Kraneshdol e fusha e zezë
Heej me mall zemrën ma ka ndez e

Heej hije çetinash za bilbilit
N’Drugomir e n’gropa t’vrrinit
Kush don zemrën për me e gzue
N’bajz t’Kastratit iher me shkue

Shpella e Frashrit t’përshëndet
Asht' e lashtë sa jeta vetë
Lutet sh’Marku në kto shpia
Heej presin miq o, nipa e bija

Heej bjen prej malli pika loti
Bash te Krevenica e Hotit
Ktu hotjant jan ke bashkue
Kan ba logje kan festue

Djem e vajza që i ka Hoti
Në tanë botë s’i ka fal Zoti
Si bajrak janë t’part ndër male
Hije u kan o kangë e valle

Heej zemra jëme po lun veni
Për kto bjeshkët e Kelmendit
Mrekullite që kanë kto male
S’ka ma bukur se n’Tamare

Nuk mund t’rri pa ja marr vrapit
Për me e pa ujvarën e Sllapit
Që seljant e kan ne gji
Heej asht e rradhë o në tanë Shqipni e

Sa shumë malli më ka marrë
Në log të bjeshkve iher me dal
Me knaq zemrën si gjithmonë
Me e nije bjeshkën kur jehon

Kang, lahutë e fyellin e bjeshkës
A don ma me i than jetës
Vajza t’bukura plot hijeshi
Heej kcim malsorçe me çifteli

Heej rrin krenare në kujtime
Suka e Mkushit e Greça trime
Me i përshndet bjeshkët me rradhë
N’bjeshkë t’Golishit kam me dal

N’Vukel e en Nikç o kam me shkue
Ku buron Cemi me pushue
Në Koprrisht syrin me e knaq
Heej se ktu shpirti të gjen paqe

Heej m’ka marrë malli për ate tokë
Për Vermosh ma t’bukurin n’botë
Një ofshamë me bjen prej mallit
Me ngroh zemrën me borë mali

Një mijë vjet o me jetue
S’kam se si jo me i harrue
Berishdoli me Jeshnica
Heej e Grebeni me boronica

Heej anë e mbanë me i ra botes
S’ka si ujtë e kronit t’Bogës
Rreth e rreth plot hijeshi
Janë livadhe bukuri

Një sy gjumë në ato hije
Me e mbush zemrën fllad freskie
Se ktu shpirti më këndon
Heej dhe mbi gur o shtati m’pushon

Heej shpirti jëm po çohet peshë
Per Deciç e Grudë e Triesh
M’ka ra loti prej mërgimit
Për Tërgaje, Kru t’Traboinit

N’bjeshkë t’Koritës due me dal
Me nëjt pak me bjeshkatar
N’Log t’Vitojës njiher’ me shkue
Me malësor’ o nje kangë me e knue

Heej në kto bjeshkë në kto lendina
Gjithmonë pat o zana e trima
Dua me shku n’Plavë e n’Guci
N’ato kroje ujë me pi

Te burimet e Ali Pashës
Njaty dua m’ja nis kangës
Le t’shkojë zani dej n’Serbi
Heej se edhe ktu o i thojnë Malësi e

Kjo pra je ti moj Malësi
Plot lavdi e bukuri
Ti ke lind dragoj e zana
Kan kthye mrapsht krajl e sulltana

At Prek' Calin e Ded’ Gjon Lulin
Për herë t’parë ke ngrit flamurin
Për ty knoj e kam me fol
Heej jam malësor’ o jam malësore!

Për ty knoj e kam me fol
HEEJ JAM MALËSOR’ O JAM MALËSORE!