Ka nje park ku vetem rri shikon
Edhe ne darke dhimbje dha te shtogve
dridhje shpirti parkun e kenaq
Trotuaret tingujt vuajtjet vallezojne mbi park
E pas me hap nje tren harresash
mundohet te me kape

E ne krahe kam netet
Qe embel me vajtojne
E pare kthema vajzen
Qe lehte ti kendoj

(refren)
Me kan thene se e kane pare
Mbi nje lot duke qare
Dua syte ti shoh prape
Ti flas fjale si i marre.
Ne erresire floket mi prek
Goten time kane lenduar
Arome e vajzes po me pret
Nuk me le as per tu larguar

Para meje buzeqesh nga pas liqenit gri
Une lundroj mbi valet e ndjenjes time
qe neser do te me ike
Mermeritet qe vrapojne pa mua neper shi
Ndezin vone ne park nje drite kujtimesh
dhe i shuajne perseri

E ne krahe kam netet
Qe embel me vajtojne
E pare kthema vajzen
Qe lehte ti kendoj