Ishte vonë të bija në dashuri
Aty ishin gruaja, femijët e mi
Por kur kalove pranë kopshtit tim
Shpirtin se ç’ma dridhi një shqetësim

Po ti s’dije gjë as s’më shikoje fare
Se të trazonin shikimet djaloshare
Aq të bënte për fqinjin e hutuar
Midis librash e kopshtit të lulëzuar

Ku ishe fshehur e s’të kam parë
Ti lulëzove kaq papritur
Paj thjesht më vinte për të qarë
Bukuria jote më ka mahnitur

Ku ishe fshehur e s’të kam parë
Ti lulëzove kaq papritur
Paj thjesht më vinte për të qarë
Bukuria jote më ka mahnitur
Bukuria jote më ka mahnitur

Midis pemësh rrija e prisja n'ethe
Që të të shihja së paku nëpër gjethe
Për një çast të ndihesha i ri
Dhe te çmallesha me atë bukuri

Ku ishe fshehur e s’të kam parë
Ti lulëzove kaq papritur
Paj thjesht më vinte për të qarë
Bukuria jote më ka mahnitur

Ku ishe fshehur e s’të kam parë
Ti lulëzove kaq papritur
Paj thjesht më vinte për të qarë
Bukuria jote më ka mahnitur
Bukuria jote me ka mahnitur

Kur erdhën krushqit nga një qytet tjetër
Dhe zbrazën një pushkë në stilin e vjetër
Një gjethe e verdhë te këmbët më ra
Kopshti dhe shpirti m'u bënë Sahara