Kur dola në lëmë,
ta dëgjova zënë:
-Hajde poshtë o zërë!
-Vijte, po s’më lënë,
më thonë ku ke qënë,
ku ke qënë o ngjalë?
Këtu te një djalë,
Ai s’qënkej djalë,
qënkej rrënjëdalë,
më puthi në ballë.
Shoqetë më panë,
Ç’bën ashtu – më thanë?
-Puthem me jaranë.
Xër, xër, xër, bishti tiganit,
- ç’bën ashtu, o zonj’ e stanit?
- i bëj petulla jaranit!
- Jarani s’do petulla,
po do sy e vetulla.
-O jaran, jaran më rruash,
puthëm, ndukëm sa të duash,
po mo dëftosh e mo thuash?