Duhet nxjerr njerzt prej jetës
Po na dulem prej vetës
Ai se m'ka mo, o fatkeq
E ty, tjetrit, Vesën amanet!
Tash dhimbjen n'lidhje tjeter se marr
Na dy, na dy, jem njësoj t'vram

Lem t'hy n'zemer
se ftohtë jashtë
Ajo t’ka lëndu
e unë ka me t’dasht

Ajo t'ka lëndu
E unë ka me t'dasht
Ai m’ka lëndu,
e ti ki me m'dasht

Zoti dhashtë
Vaj vaj vaj
Na jem njësoj t'vram
Vaj vaj vaj
Na jem njësoj t'vram

Atij kurr s'kam me ja fal
Se s’po muj, as ty me t'dasht
S’ta boj ni sen ty
qe s’du as mu, me qata me m’thy
Kur s’ka dashni,
Edhe afër me t’pas kot m’rrin

Vaj vaj vaj
Na jem njësoj t'vram
Vaj, vaj, vaj,
Na jem njësoj t'vram