(Adelina)
Unë do t'ja marrë
syrin do t'ja vej
frajerin e saj
për vete do ta bëj.

Kot e ke të luftosh
me atë fytyrë të ëmbël
në duart e mija
mashkujt bëhen vetëm vegël.
E ti e di se nuk e dua
por duhesh ta harrosh
e di mir se do ta marr
e ti vazhdo të dashurohesh.

(Zanfina)
Nuk mund të besoj
që ti më lëndon
pse frajerin tim
gjithmon e shikon.
Ai mua më don
dhe e dashuroj
askush sdo të mund
që të na shkatërroj.

(refreni)
Adelina: Meshkujt janë të njejtë
Zanfina: Nuk është e vertetë
Adelina: Meshkujt duan lojë
Zanfina: Nuk janë të gjith njësoj
Adelina: Ata shum shikojnë
Zanfina: Të gjith ne gabojmë
Adelina: Meshkujt të mashtrojnë
Zanfina: Por një e dashurojnë.

(Adelina)
Dhe qdo fjalë e jotja mua më bën
që më egër të luftoj
unë atë djalë të mjerë
do ta fus shum keq në lojë.
Dhe e di që s'do të ndalem kurrë
kot për të non-stop mendon
kthjellu pak oj qika e mirë
ai ty s'të meriton.

(Zanfina)
Ti mendon kështu
por gabim e ke
meshkujt dijnë të duan
sikur edhe ne.
Lumturia është një
djemtë e meritojnë.
Ata kan zemër
edhe na dojnë.