Lea kercen si te mos kishte asnje problem
Lea kendon se asnje lot per ate s‘ia vlen
Dhe asnjehere nuk e pranon te ndihet ne faj
Lea qesh dhe kur duhet te qaj
Se Lea e jeton si do jeten e saj
Mos i fol mos e pyet, lere sonte ne qejfin e vete
Per nje djale vagabond
Lea ngeli ne vitin e trete
Kjo enderr pa shprese arriti nga bota ta ndaj
Tani askush se mbeshtet madje as prinderit e saj

Lea kercen si te mos kishte asnje problem
Lea kendon se asnje lot per ate s‘ia vlen
Dhe asnjehere nuk e pranon te ndihet ne faj
Lea qesh dhe kur duhet te qaj
Se Lea e jeton si do jeten e saj
Ajo nuk do me qe te shtiret si nje tjeter
Tani eshte kthyer qe te jete
Lea e vjeter
Tani eshte Lea “E Zjarrta“
Tani nuk ka ne duar më prangat e arta
Nuk ka rendesi dhe nese i flasin pas shpine
Nuk rendesi nese permendin plote deshtime
Me ne fund eshte vetvetja dhe do jetoj vetem me rregullat e veta
Dhe Lea nuk flet, se ka dinjitet
Nuk bie ajo, se jeten e do