Rri edhe pak, pak, pak
Ti rri e imja
Rri edhe pak, pak, pak
Sa t’më kaloj dhimbja
Duro të lutem edhe pak
Në krahët e mia
Ç’ka të kushton ty edhe pak
Të jesh e imja

E shoh, e kuptoj që s’ke më dashuri
Dhe pak, lermë dhe pak të bëj sikur s’e di
Se dhimbja dhemb shumë më shumë Dhemb si një plumb, dhemb kur vjen nga ti
Iluzioni mbetet e vetmja dozë anestezi

Një milion shenja i pata
I marri unë s’e nuhata
Zemër shpërthe si granata
Lot mos u ndal si shtrëngata
Jo, jo

Rri edhe pak, pak, pak
Ti rri e imja
Rri edhe pak, pak, pak
Sa t’më kaloj dhimbja
Duro të lutem edhe pak
Në krahët e mia
C’ka të kushton ty edhe pak
Të jesh e imja

Dashnija s’o vec mjaltë, ka dhe baltë
Shiu m’lag, pres mu nal, edhe sonte tapë
Jena kon n’qiellin e shtatë
Tash pe shoh veten tu ra
Sa shume fjalë janë thanë e mbajtë
Me dy t’majta s’kthehet në t’djathtë

Pa ty nata m’bohet javë, s’maj ma kalendar
Fajet me nji anë, mu detajet jon ka m’vrajnë
Pranë dritares tane kalimtar
Eci zbath, rrugë e gjatë, vij e bardhë
Dita zbardh, ti nuk je, unë t’pres me ardh

Një i marrë me litar, nji litër nër sjetull asnjiherë esull, i dehur elitar, monolog n’ditar
Ti kisha çu fjalt për zogjtë shtegtar, vizione n’shteg t’artë

Nji milion shenja i pata
Njëmij e nji puthje t’zjarrta
Zemra dhemb, mpihet shpatlla
Edhe ma thellë ngulet shpata

Rri edhe pak, pak, pak
Ti rri e imja
Rri edhe pak, pak, pak
Sa t’më kaloj dhimbja
Duro të lutem edhe pak
Në krahët e mia
C’ka të kushton ty edhe pak
Të jesh e imja