Pjesa 1:
Edhe nëse vet, ka me nejt shumë netë
une prap t'pres, qysh t'kom prit disa vjet
nëse s'vjen sot, ki me ardh nesër
s'mun me na nda largësia, as kurgjo tjetër
ti je pëllumbi i bardhë, që e pres me ardh
çka do që ka me ndodhë, ka me t'dasht sa t'jom gjallë
mos e hargjo frymën me m'thon, vazhdo pa mu shpirtë
ose kena mu bo bashkë, ose ka me vdek tu t'prit (se)
s'do me thon s'ka romancë, nëse jem larg me distancë
unë ma shumë po e kuptoj, që mu nda nuk ka shancë
arsyeja e vetme, që muj me t'urrejt
se pom mungon bejb, ti e din që t'kom jetë
mu dorzu nuk ja vlenë, për ato që e ndjenë
se ti për mu, ma shumë se gjithçka vlenë
jo nuk dorzona, se e di që dikur
na kena mu bo bashkë, eh s'kena mu nda kurrë

Refreni:
Largësia na ka nda, sa m'ka marrë malli me t'pa
edhe pse s'shihemi ma, une ty t'du hala
takime jo ma nuk ka, eh malli shumë është tu m'vra
vetëm për ty, veq ty me t'pa

Pjesa 2:
Jeta na ndajti rrugt, mu m'la n'tjetër udhë
me shpirtë jom ka vuj, kur e di s'të shoh me muj
se këtë nafakë e patëm, fizikisht u ndajtëm
por shpirtnisht jena bashkë, dashurinë e mbajtëm (gjallë)
folim shpesh, amo takohemi rrallë
për ty malli m'ka marrë, me ty çdo ditë me dalë
eh sa herë u m'thu t'du, trupi ka rënqethje
e di që m'pret mu, mu bashku deri n'vdekje
edhe nëse tash, ti je shumë larg
edhe nëse ma, nuk të shoh prap
largësia, sot po na ndan
por dashuria, bashkë do t'na mban (se)
edhe nëse tash, ti je larg
edhe nese ma, nuk t'shoh prap
kujtimet, me neve janë
hala, une t'ndjej ty pranë