I vetmuar sillem këtë qytet.
Dashnia e zemrës mu më ka lënë vetë.
Luta Zotin shpirtin me ma marrë l me dhimbje sa të jam gjall luta zotin shpirtin me ma marrë
më le me dhimbje sa të jam gjallë pse më ike asnjë fjalë s'e me mërzi e me kujtim më lë se më ikë çka daj më shumë o kjall të mi mua po n si plum pse më ik asnjë fjalë s' themë aman me mërzi me kujtim Pse më ike çka doj më shumë o kjo vetmi mu po më vret si plum

për ata sy dhe një gjumça Qat unë më kurrë kurrë nuk do të kem pra.
S'do të shuke u buz qesh.
Për mua ishe një princesh.
S'do të shoh duke u buz qesh.
Për mu ishe një princesh.

Pse më ikn fjalë s'e them.
Me mërzi e me kujtim më l se më ikë çka daj më shumë kjall të mi po rret si plum.
Pse më ik asnjë fjalë s'e them?
Aan me mërz,
me kujtim mbled
çkaj më shumë.
Kjo vetmi mu po vret si plum.