He Një këngotrim po ta këndoj me dashni edhe pse neve zë nuk na shkon si ty.
Sa herë me shoqni që ja mh tym konakut po a kishë pas ty në ballë të gjakut me ta paë a dam mar prej këngës në krye e djersa e ballit me të pikë m sharki ajo fytyrë e buzëqeshur si drita e bardhë na kallëzojte që liria është në ardhë fjalë mbas fjalë e prej të tjerëve që i ngova thoshin me këngë nuk çlirohet Kosova.
Po more po bashkë me këë e çlirojmë këngën e këndojmë e krejt copa i bëjmë.
E të madhit zot sa herë ju kem lutna na me vdek tu këndu e ata tu u tut.
Muja e beça jonë si shqipja në flamur me vdek ndoshta po a me nda dije kurrë.
O ku je veço o ti lësho ezanin.
A të ka marrë malli po leqanin o këngën tënde po do shqipnia hajde se na të beë vret sharkia O mua pa ty babë zemra më ka plas o krejt ma baj shinë lum që ke pas ljena rrit o mbet ves pes.
E tash liriu këndojnë djemt e beqes.
Trimmat për trimat gjithmonë këndu e kanë.
Si Hamza Edemi me dajën Osman.
Vaji i burrit kënga kur del prej pikëllimit shkruaj një këngë luan Haradinit.
Ishin fjalët e muajs në konak të asaj gulle.
E pse shqipinë na e ndan në mure.
Kur gjaku pa shtrik ngjyri i dhan borës.
Na e kënduan këngën n kreshtat e Kosovës.
He moj shqip mbarova mos thuaj se naet sharkia pa beq e pa muuj.
O lul bozhure që unë tu lirë se na shkoi Alia djali më i mirë se shkuam bashkë kurrë mos na qani se pa njëri-tjetrin nuk na shkon zë sa mirë në këtë tokë trupa ta mbështeten se s'e lënë veç mujë nëse lën muja beçen o ku je beço o ti lëshoj ezanin a të ka marrë malli me pameleqanin o këngën tënde E po shqipnia.
Hajde se na të vëret sharkia.
O ku je beço o ti lëshoj zëin?
A të ka marrë malli me beleqanin?
O këngën tënde po don shqipria.
Hajde se në të beë pret sharkia.
O ku je be looje zëin?
A të ka marrë malli pamleanin?
O këngën tënde po don shqipria.
Hajde se natë be po të vret sharkia.