Frymën time dhe amanetim ti je.
I kërkoj unë gratë e tu se shtëpinë unë e kam atje.
Frymën time veç ti shpirti më fle.
Zemrën te ti e kam lënë se shtëpia ime ti je.
Larg në këtë tokë e huaj jam me njerëz që s'më kuptojnë me çudi po më shikojnë.
Pres mezi pres në telefon.
Zëri yt më ngushëllon për sa largemi ma kujton.

E di këmba s'mëri rri dot me një vend.
Bota më shëmbël më flet,
por ti çdo natë emrin ma thërret.
Frymën time ma amanetim ti je.
I kërkoj unë gratë e tu se shtëpinë unë e kam atje.
Frymën time më dha veç ti shpirti më fle.
Zemrën te e kam lënë se shtëpia ime ti je frymën time nëndra më vjen e lozim ne bashkë lojrat e fëmijërisë se paskam ditë o sa e lumtur isha dje.
E ndjeja aromën dora e nënës flokët m përkëdhel muret e shtëpisë më e mirë street.
E di këmba s'mëri dot me një vend bota më joshëmbël më flet por ti çdo natë emrin ma thërret.
Frymën time,
amanet im ti je.
I kërkoj unë grate.
Shtëpinë unë e kam atje.
Frymën time më dçти,
shpirti më fle.
Zemrën te e kam lënë se shtëpia ime e ti je frymën ti je.

Sa shtëpi më atje