... ma ka mbulur trupin.
E çoj kryt lart e po të shoh që po ndriçon njih maj afër vetes kur nuk hin e nuk e prita se qysh vjen ti edhe shkon ku shin kujtimet kri pas për jetimet tona me frymën të fundit që të vdese planet si gjithet pse i lam me ra pse i Dam dy zemra nuk kena bukur asnjë.
Vetëm rrugëdalje fjalët e kanë me kajt pse i ndomte zemra nuk i lë bukur asj se kuha pse i ndom dy zemra nuk i lë bukra asjetimet tona pse i ndom zemra nuk i lë bukra asj ndryshimin tënd e kanë mungesë hyjet e zonin tonë e kanë mungesë pyjet Me këtë mungesë po m'ju jep lot syve,
lot syve,
lot syve.
Ndryshimin tënd e kam mungesë syjet e zëin tonë e kam mungesë pyjet.
Me këtë mungesë po m'ju jep lot syve,
lot syve,
lot syve.
Para ujitul unë guri me lapsët dhe letër.
Zemrën si libër po e shflettoj kohën e vjetër.
Kur e nesër mia kanë shkaku o për djeshmë bashkur desh me bërtit për dashni.
Na dytë hesht në ballkon natën vonë tu lidhyhet po më del një formë.
Fytyra jote e njoh.
Kujtimet më sillen në dhomë,
vlerën e vet cila shkrujë e ruan.
Po prapë veten e gjakmat të mëdhaja të mijat pjalët e tua i shërojnë.
Zënat nth në ëndër po të kam gat.
Nëse përallat e kam fundin,
e lumtëm dy orë më fat si atë natë kur qielli kajke p gëzimit se të kisha ngat tash po kam prej të dhimbëve se ne s'jeni bashkë.
Nëse zoti ka dhuratë për mua ti bëhesh e jemja.
I vetmi send që e përmbush një mashkull.
Ajo është femra po du me kthill trunin me më folja e ju zemra.
Kjo kupa aty u më kan thirrë si akrepat janë kanë si qembry tënd e kanë munges yjet e zëin tënd e kanë mungesë pyjet me këtë mungesë po m'ju jep lot syve lot syve lot syve ndryshimin tënd e kam mungesë yjet e zëin tënd e kam mungesë pyjet me këtë mungesë po m'ju jep plot syve Lot syve lot syve.