Se shpirti s'mund të flerë
ç'po ndodh kështu me mua
jo se kuptoj
Gënjemë ndonjeherë
por thuam që të dua
dhe ta besoj

Si ty, njëlloj po vuaj
dhe zemra e trazuar
jo s'mund të flerë
por edhe ti më thuaj
si ty s'kam dashuruar
jo asnjëherë

Nuk e dimë se çdo të gjejmë
nuk e dimë se çfarë kërkojmë
nuk e dimë se kë urrejmë
nuk e dimë kë dashurojmë

Une të pres të vish moj zemër
ti pret, une të vij
ndaj akoma s'ka një emër
e jona dashuri

Jeta është e shkurtër shumë
ndaj mos u mendo
eja fluturo tek unë
dhe më dashuro

Dashurinë si dhuratë
nuk ta fal askush
puthjen ti rrëmbeje
nga dy buzët prush

Ato qe tani kemi,
si shohim, si kuptojmë
ato që nuk i kemi, ato i dashurojmë
Se shpirti i njeriut,
është shumë i ngatërruar
kur duket se afrohet,
më shumë është larguar
Se shpirti i njeriut,
i teri është mister
se tjetër dashuron,
dhe vetë tjetër merr.
Dashurinë si dhuratë
nuk ta fal askush
puthjen ti rrëmbeje
nga dy buzët prush