Dil ne dere o moj vog’lushe,
sa te shof nji her’,
t’a shoh f’tyren tende,
lul’ pranvere,
qenke rrite,
moj, s’te zen k’misha,
fol me goje nji her’,
ah, ç’ma plase zemren time t’mjere.
S’pari kur te pashe,
rruges tuj kalu,
bukuria jote m’bani me u tranu.
Un’ do te behem sokol mbi at'ki,
do t’a marr vog’lushen t’a qoj ne shtepi.