Në zemër jeton dhimbja.
Dashuria mbeti bosh.
S’ma shuan dot as pija,
Se sot ai me tjetrën jeton.

Ia fala pa kërkuar,
Edhe veten po harroj.
Çdo ditë po e kuptoj.
Ai, jo nuk ndryshoi.

Nuk ndryshoi.
Dhe pse e doja.
S’e kuptoj, por s’e ndaloj,
Dikë tjetër të dojë.
...
E sa kilometra larg sot jemi!
Zemër e mallkuar le të mbesi.
Sa shumë do doja ta rikthej.
Atë që humbëm ta rigjejmë.

E sa kilometra larg sot jemi!
Zemër e mallkuar le të mbesi.
Mësova si t’urrej.
Dashuri jo më nuk gjej.
...
Se në sytë e tij, e lexova.
Ajo që ndertuam sot, përfundoi.
Të ftohtë distanca na ka kthyer.
Asgjë nuk është sot më njësoj.

Dashuria nuk vdes me një fjalë,
Por me heshtjen që vret më shumë se malli.
Kohën jo më nuk ta fal.
Nuk ta fal, jo më.

Nuk ndryshoi.
Dhe pse e doja.
S’e kuptoj, por s’e ndaloj,
Dikë tjetër të dojë.
...
E sa kilometra larg sot jemi!
Zemër e mallkuar le të mbesi.
Sa shumë do doja ta rikthej.
Atë që humbëm ta rigjejmë.

E sa kilometra larg sot jemi!
Zemër e mallkuar le të mbesi.
Mësova si t’urrej.
Dashuri jo më nuk gjej.