[Strofa 1]**
Dy personality në trupin tim, po luftoj për çdo hap,
Njëra më thotë “bëj mirë”, tjetra më thotë “shkatërro” për çdo hap.
Njëra është drita, e cila më tregon shpresë, po tjetra më mbyll në errësirë,
Një pjesë e imja kërkon të bëj diçka të drejtë, po pjesa tjetër më shkatërron me çdo tërheqje të shpirtit tim.
Një mund të bëj gjithçka, mund të jem hero, mund të bëj botën më të mirë, po tjetra më thotë "Pse të mundohesh?" dhe shikon gjithë ndihmën që kam përfunduar në një rrugë të humbur.
Të dyja kërkojnë pushtet, dhe unë jam në mes, i grishur për të ndjekur atë që ndjej, por çdo zgjedhje është një grusht që i jep vetes sime.
Shpesh ndodhem i ngujuar në mendime, ndjej se po shkatërroj gjithçka që kam ndërtuar, dhe për çdo hap që bëj, një pjesë e imja thotë “nuk mund të rri”, dhe tjetra “po, është e drejtë, është koha për të luftuar”.
Po udhëhoq të dyja, dhe asnjëra nuk mund të fitojë, sepse unë nuk e di më nëse jam vetvetja apo thjesht një shfaqje e brendshme që po shkatërrohet me çdo hap që bëj.

*[Strofa 2]*
Ndonjëherë e ndiej se dy botë po përplasen brenda meje, njëra e duarve të mia dhe tjetra e shpirtit tim, si një luftë që nuk ka fund. Një pjesë do të më thotë të bëj gjithçka që është e drejtë, dhe një tjetër më fton të ndjek instinktet e mia, pa u menduar asnjëherë për pasojat. Po humbas ekuilibrin, nuk di çfarë të bëj më—një hap drejt ndihmës dhe një tjetër drejt shkatërrimit, dhe asnjëherë nuk e di se cili do të jetë fundi. Secili vendim më ndihmon dhe më dëmton njëkohësisht, po nuk mund të largohem nga asnjëra nga këto personalitete, sepse të dyja janë pjesë e meje. Në një moment ndihmoj dhe udhëhoqi, në momentin tjetër, bie në kurthin e së keqes dhe dëshpërohem. Jam një person i dyfishtë, po kërkoj të shpëtoj një nga dy pjesët e mia, po asnjëherë nuk është e lehtë. Kjo luftë po më shpërbën, dhe ndonjëherë më duket se asnjëra nuk mund të fitojë—po unë nuk mund të vazhdoj ashtu si kam qenë më parë, sepse çdo ditë ndjej që dy personalitete të ndryshme më drejtojnë, dhe të dyja po kërkojnë kontrollin.

*[Strofa 3]*
Një pjesë më thotë të jem i duruar, të mos marr asnjë vendim të nxituar, po tjetra më shtyn të bëj gjithçka në momentin e parë që ndjej mundësinë. Mendoj se jam nën kontroll, por çdo veprim që bëj duket si një shpërthim i fushës së brendshme—kur mundohem të jem i mirë, ajo e keqja më kap, dhe kur përpiqem të ndihmoj, ndiej që po bëj gabime që më mundojnë. A është kjo unë? A jam unë që po bëj këto gjëra, apo është ndonjë tjetër që më kontrollon? Dy botë, dy personalitete, dhe asnjëra nuk po më lë të jetoj qetësisht. Kur ndihem më mirë, ndjej se ndihmën është vetëm një fasadë—pas saj fshihet një urrejtje që kam për atë që po bëj. A do të mund të jem një njeri që ka një personalitet të vetëm, apo jam i detyruar të jetoj me këto dy fytyra që po më copëtojnë shpirtin? Po luftoj të ruaj shpirtin tim, por çdo ditë që kalon, ndiej që jam gjithnjë e më i humbur në këtë betejë.