[Djali:]
Nuk kujtoj gjë tjetër atë natë,
hëna thyhej në flokët e tu,
n’errësirë humbnin, s’di se ku,
mijra fjalë.

[Vajza:]
Një grusht yjesh feksnin nëpër qiell,
mbrëmja fikej në sytë e tu ngadalë,
porsi yjet unë të ndjeja larg
edhe pranë.

[Refreni:]
S’e kuptoj, nëpër ditë,
nëse unë jam ëndrra e vetme e dashurisë,
nuk di pse, të shoh rrallë,
si një meteor je ti në qiellin tim.(2 herë)

[Djali:]
Ikën ti, kthehesh në mister,
bota ime kriset si një glob,
pyes lotin, përgjigje kërkoj,
por e kotë.
Vajza:

Një stuhi ndjenjash na afron,
që si vesë tretet mbi çarçaf,
por pastaj grindjet zbehin shpesh
imazhin tënd.