Me shumë had det të rënda sikurse çdo shqiptar.
U ndava nga baba nëna,
mora emrin mërgimtar.
Nga shtëpia kur u dola nëna ma la amane.
Pash këto dy duart që të rrita.
Mos u harro djalë gurbet.
Mos u harro herë me hatër herë me zë na shkoj jeta në diasporë.
Diasporë me shpresë tu i prit.
Në vendin tim kthehem një ditë herë me hatër,
herë me zorë na shko jeta në diasporë.
Në diasporë me shpresë du i prit në vendin tim kthehem një ditë.

Kalojnë vitet në gurbet edhe unë kam nis me u plak.
Për pak erdha e shumë veta paskam lindur pa nafak.
Nga shtëpia kur u dola nëna ma la amane.
Pash këto dy duart që të rrita mos u harro djalë gurbet.
Herë me hatër herë me zë na shko jeta në diasporë.
Në diasporë me shpresë tu i prit.
Në vendin tim kthehem një ditë.
Herë me hatër herë me zorë.
Na shko jeta në diasporë.
diasporë me shpresë tu i prit vendin tim kthehem një

ditë me hatër me zë na shkoj jetën diaspor Diasporë me shpresë tu i prit.
Në vendin tim kthehem një ditë.
Herë me hatër,
herë me zorë.
Na shko jeta në diasporë.
Në diasporë me shpresë du i prit.
Vendin tim kthehem një ditë.

Mos u harro