Erdhi dita të kuptosh
Se në botë njerëzit janë të lirë
Nuk do mundesh të m’trajtosh
Si një skllave që të sillet mirë

Erdhi dita të vendos
Fati im nuk paske qenë ti
Kam gabuar ashtu kot
Kam menduar se më doje ti

E urrej haremin tend
Kur më prek duar e këmbë
E urrej trishtimin tim
I fal vetes një mallkim
Do të iki sa më larg
Të harroj atë që pashë
Do të vesh unë dashuri
Do urrej njerëzit si ti

Hedh vështrimin rreth e qark
Ti më le një botë me zbrazëti
Do ta lag buzën e tharë
Me ato lotët që do derdhësh ti
Netëve më vjen të qaj
Por nuk bëhet fjalë për dashuri
Si një plagë në trup të mbaj
Dhimbja ime jo nuk ka kufij