Ishim njëherë, ne dy të dehur rrugëve.
Jemi tani, dy të huaj, e s'di pse...

E sa herë kam dalë nga vetja
Prapë njësoj...Kërkoj nga ti,
frymë të mbijetoj.

E di se sa pak nga vetja të kam dhënë,
Por mos më harro ti... se nuk të harroj.

Buzët kush t'i puth, o shpirt,
Kërkon zemrën të m'a ndalë.
Puthjen jo mos e dhuro,
Aty ku ka veç fjalë.

Buzët nuk m'i puthe
Natën kur shpirtin vramë.
Me tjetër po kërkon
Dashnin' që n'mes e lamë?

A e mban mend,
Si u pamë të fundit herë?
Sytë me dashni',
Sot kërkon ti, tek të tjerë.

ANXHELA:
E sa herë kam dalë nga vetja
Prapë njësoj...Kërkoj nga ti,
frymë të mbijetoj.

E di se sa pak nga vetja të kam dhënë,
Por mos më harro ti...se nuk të harroj.

Buzët kush t'i puth, o shpirt,
Kërkon zemrën të m'a ndalë.
Puthjen jo mos e dhuro,
Aty ku ka veç fjalë.

Buzët nuk m'i puthe
Natën kur shpirtin vramë.
Me tjetër po kërkon
Dashnin' që n'mes e lamë?

Këtë natë po lutem dhe pak.
Për ty, po lutem dhe pak.
Buzët kush t'i puth...?
Buzët kush ti puth...?

Buzët kush t'i puth, o shpirt,
Kërkon zemrën të m'a ndalë.
Puthjen jo mos e dhuro,
Aty ku ka veç fjalë.

Buzët nuk m'i puthe
Natën kur shpirtin vramë.
Me tjetër po kërkon
Dashnin' që n'mes e lamë?