Koh mbeti, ndali ora q´ti them zemres,
u dorzova.
Skam me asgjë un, flas me vete.
Pa ty bota esht memece.
I lutem hënes si nje endacak,
ndriqoma naten veq pak.

Zemer bosh un kam mbet pa ty,
jam mallku ne vetmi.
Nje rreze po kerkoj nga djelli yt,
ti them shpirtit se ty të kam,
jo ëndrren mos ma ndal.
Sdua askujt ti tregoj,
se jam zemer bosh.

Mbrapa nates un i shkova.
askund hapin sta degjova.
Në syt e mi nuk ka drit, bardh e zi,
nje bot pa ngjyra pa ty

Zemer bosh un kam mbet pa ty,
jam mallku ne vetmi.
Nje rreze po kerkoj nga djelli yt,
ti them shpirtit se ty të kam,
jo ëndrren mos ma ndal.
Zdua askujt ti tregoj,
se jam zemer bosh.

Ne syt e mi nuk ka drit, bardh e zi,
nje bot pa ngjyra pa ty.

Zemer bosh un kam mbet pa ty,
jam mallku ne vetmi.
Nje rreze po kerkoj nga djelli yt,
ti them shpirtit se ty të kam,
jo ëndrren mos ma ndal.
Sdua askujt ti tregoj,
Zemer bosh un kam mbet pa ty,
zemer bosh un kam mbet pa ty,
Se jam zemer bosh!