Degen e dafines e lekundi
Krahu i nje zogu ne agim,
Me nje gjethe ne buze une vershelleja
Kenget qe i zgjonte vete pranvera.

Nen qiellin tone, prej gjakut tone bleron ti,
Jo, nuk bleron, por lulezon, ne cdo stine,
Ne deshem vetem te lulezonte kudo jeta,
Te kater stinet t’i kish gjithmone ajo te blerta.

Ne si dhurate lavdine ne jeten tone s'e duam,
Nga gjaku i luftes nga djers' e ballit ato lulezuan

Ne dite me diell ne kohe kur vetetin,
Ti rritesh, rritesh, lulezon ti.

Blerimi yt –blerim rinor qe flet per historine,
Dafine e bukur-o, kurore e thurur per lirine!

E veshur me blerime kjo toke,
Agimet pret,
Vete agimet i zgjon.

Degen e dafines e lekundi
Fllad i veriut, ere e jugut.
Ditet i percjellin njera-tjetres.
Diellin e pranverave te jetes.

Nen qiellin tone, prej gjakut tone bleron ti,
Jo, nuk bleron, por lulezon, ne cdo stine,
Ne deshem vetem te lulezonte kudo jeta,
Te kater stinet t’i kish gjithmone ajo te blerta.

Ne si dhurate lavdine ne jeten tone s'e duam,
Nga gjaku i luftes nga djers' e ballit ato lulezuan

Ne dite me diell ne kohe kur vetetin,
Ti rritesh, rritesh, lulezon ti.

Blerimi yt –blerim rinor qe flet per historine,
Dafine e bukur-o, kurore e thurur per lirine!

E veshur me blerime kjo toke,
Agimet pret,
Vete agimet i zgjon.
E veshur me blerime kjo toke,
Agimet i zgjon.