O moj Kosovo,
oh moj bukri emën,
oh ku ka si ti bre ta hsha atë zemër.
Shkova shkova an kësaj bote,
po kërku nuk gjeta o sira jote.
Jam sikur dielli mbi ret që ndriçon.
I zbraz ret kur toka e kërkon e i lëshoj rrezet në trollin arbor.
Se drita ime kurrë nuket me dorë.
Koha po na çon neve këjna e andejna.
Po rrojt tona në Shqipëri i kena.
Për kë e du për të çka mos bëj kush na don sopa krejt soa e bëj.

O moj Kosovo.
Oh moj bukri emën.
Oh ku ka si ti bre ta hsha atë zemër.
Shkova nga,
shkova an kësaj bote,
po kërku nuk gjeta.
Oh sijera jote zorin gurbet rrugën e mora.
Krejt botës i thashë jam nga Kosova,
atje më pret baba e nna.
Jam shqiptar Kosove tjetër nuk bëna.
Këtu ku është malli më i rëndë se guri.
Këtu ku me gjak birë u la flamuri.
Krenat e shqiponjës.
A e ke parë të dyja?
Njëra ë Kosova,
tjetra ë Shqipiaa.
Një gjak ka lugina.
Shkupi e Prishtina.
Një gjak ka Tirana,
Ulqini e Janina.
E mua 100 herë ajo nënë me më pas le.
O kurrë s'kisha lyp more tjetër atdhe.

O moj Kosovo.
Oh moj i bukri emë.
Oh ku ka si ti bre ta hsha atë zemër.
Shkova shkova an kësaj bote,
po kërku nuk gjeta o sira jote.