Nuk mund te mjaftoje vet nata
bashke me agimin te presin
vec ngjarje te trishtuara
e para je
je ti gjithe hir
Ju ben shenje prapesive
se vetem ato me ndjekin pas
shof veten hashte qytetit tim
te flakur tej
dhe gjethet bien

Kudo ku sheh hapesira ka
pamjen e lumturise se vrare
me fytyren tende perballe
qe ka mbet si peshk ne rrjete
Kudo ku shef hapesira ka
pamjen e lumturise nuk gjen
me omazhin tend perballe
sa veshtire e kam
te kthehem ne qytet...!


Ky tekst u dërgua nga  Aurel
DËRGO